Kesjteël van Maer
- Dit artikel is gesjreve in 't Gelaens. Ómdat 't plaatsgebónge is, maogs doe 't ómzètte nao 't Maersj, es te dit dialek sjpriks.
.
Kesjteël Mheer is gelaege aan de Dörpssjtraot in de kern van 't gelieknamige dörp Maer, dat óngerdeil oetmaak van de Nederlands Limburgse gemeinte Mergraote.
Besjrieving van 't kesjteël
[bewirk | brón bewèrke]'t Kesjteëlcomplex besjteit oet 'n veervleugelig sjlot en 'n U-vörmige neerhaof. De veer vleugele van 't sjlot ligke óm 'ne kleine bènnehaof dae beriekbaar is via 'n loupbrök euver 'n druig grach en die veurt nao 'n toegankspaort in de zudelike vleugel. De wesvleugel, wo-in 'ne zaal is opgenómme, is 't awtste en sjtamt oet 't begin van de 14e eëuw. De noordvleugel woort aan ’t eindj van de 14e eëuw geboewd, terwiel de oasvleugel mèt de forsje rónje taore in de 15e eëuw woort aangeboewd. Tensjlotte, de aafslutende zuudvleugel, mèt aan de bènnekantj 'ne arcade op hèlsjteine zule, dae rónj 1570 verrees.
De neerhaof haet aan de oaskantj 'n paortpaviljoen 1612 mèt dao-in 'n hèlsjteine toegankspaort die bereikbaar is via 'n brök gelaege euver 'n, ouch weer, druig grach. De paort is veurzeen van 't alliantiewaope van Winand van Imstenraedt en Mechteld van de Bongart, die de kesjteëlhaof tösje 1612 en 1623 lete boewe. De kesjteëlhaof haet in de zuudoashook 'ne rónje taore oet 1619.
't Interieur van 't kesjteël haet 'ne sjaorsjtein oet 1514 wo-op ènnige waopesjilde aanwezig zint en wiejer nog 'ne sjaorsjtein oet 1667. Aan de noordkantj van 't kesjteël bevundj zich ein kesjteëlpark oet 1852, aangelag door P. Custodis in opdrach van Otto Napoleon de Loë, de toenmalige eigenaer van 't kesjteël.
Gesjiedenis en beweuners
[bewirk | brón bewèrke]Op de plek van 't hujige kesjteël zou in de Romeinse tied 'ne vuurtaore höbbe gesjtaon dae óngerdeil oetmaakde van 'n kete van vuurseintaores veur de heërbaan tösje Mesjtreech en Trier. 't Eësjte deil van 't kesjteël, 't zoegenaamde Sjtènge Hoes woort geboewd in 1314 in opdrach van de Graaf van Dalhem, de latere Hertog van Limburg en nog later Hertog van Brabant. De eësjte bekènde heër van Maer waas Wilhelmus van Meere, dae 't hoes in leën hèj van de graaf van Dalhem. In de loup van de 14e eëuw ging 't kesjteël euver in de hènj van de femilie van Liebeek doordat de lètste van Mere ein dochter waas die trouwde mèt een zoon oet de femilie van Liebeek. In 1487 herhaolde de gesjiedenis zich, toen de lètste van Liebeek ouch 'n dochter waas en toen zie trouwde mèt de zoon van de adelike femilie van Imstenraedt oet Hèrle kaom 't kesjteël hiedoor in bezit van de femilie van Imstenraedt. Ónger 't bewèndj van Gerard van Imstenraedt en daonao van daene ziene zoon Winand, woort de zuudvleugel geboewd (1570). Ónger daezelfde Winand van Imstenraedt woort ouch de kesjteëlhaof geboewd (1612).
De femilie van Imstenraedt verbleef veer generaties lank op 't kesjteël. De lètste waas Hans Adolph van Imstenraedt, dae getrouwd waas mèt Christina de Loe van Wissen. Door dit huwelik woort veur 't eësj de femilienaam de Loe aan 't kesjteël verbónje, de naam van de hujige kesjteëlbewoner. 't Geneumde echpaar van Imstenraedt-de Loe bleef kènjerloos, wodoor 't kesjteël door vererving in eigedom kaom van baron Philip Christoffel de Loe, heër van Wissen en Conradsheim.
Sins 1668 is 't kesjteël ónaafgebraoke in heng van de femilie de Loë.
Trivia
[bewirk | brón bewèrke]Kesjteël Maer is 't ènnige kesjteël in Nederlands Limburg mèt 'n hèlsjteine mezekoaj of peknaas [1]. Dees bevundj zich baove de ingankspaort van de veurbörch.
Referentie
[bewirk | brón bewèrke]Bron
[bewirk | brón bewèrke]- Euvergezat oet Wikipedia nl.