Auslautverhärtung
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Auslautverhärtung is in de fonologie de benaoming veur 't stumloes weure vaan stumhöbbende consonante aon 't ind vaan wäörd, boedoor beveurbeeld bèd klink es /bèt/. Es me dees vörm in 't miervawd zèt, weurt 't /bède/.
Auslautverhärtung gebäört in hiel väöl taole boe-oonder 't Nederlands, Limburgs en Duits, mer neet in beveurbeeld 't Ingels en Fraans.
In 't Limbörgs is auslautverhärtung geboonde aon versjèllende veurwaardes, zoewie liaison. Wijer heet stumhöbbendheid vaan d'n indvocaol in 't Mofers invlood op de veuraofgaonden toen in 't geval vaan korte klinkers (Bakkes 1996; 273) en blieve clusters in samegestèlde wäörd, wie -dv- in "widvrouw", vaan vreuger oet stumhöbbend (Bakkes 2007; 405); clusters wie "-t" + "-v" daotege zeen stumloes, wie "waatfer" (Bakkes 2007; 397).
Dit artikel is e sjtumpke. De kans Wikipedia helpe door 't aan te völle