Anna Enquist

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Anna Enquist, pseudoniem vaan Christa Widlund-Broer (Amsterdam, 19 juli 1945) is 'n Nederlandse sjriefster en diechteres.

Biografie[bewirk | brón bewèrke]

Broer greujde op in Delft. Nao 't gymnasium góng ze psychologie studere in Leiden en daonao piano (mèt bijvak cello) aon 't conservatorium vaan D'n Haag. Ze trouwde mèt de Zweedse cellis Bengt Widlund, mèt wee ze twie kinder kraog. Ze bouwde 'n carrièr in de meziek op en wèrkde daonao als psycholoog, boebij ze ziech ummer mie in de psychoanalyse specialiseerde. In 1987 lag ze häör muzikaol werk neer en góng ze es psychoanalytica aon 't werk.

Wel begós ze neve häör psychologisch werk te diechte. In 1988 publiceerde ze häör ierste gediechte in 't tiedsjrif Maatstaf, drei jaor later kaom häör debuut Soldatenliederen oet. In 1994 volgde häör prozadebuut Het Meesterstuk. Dit book en zien opvolgers woorte zier succesvol.

Op 3 augustus 2001 veroongelökde häör dochter Margit op d'n Dam in Amsterdam door 'n aonvaring mèt 'ne vrachwage. Dit verlees had 'ne zwoeren invlood op häör. Ze góng ziech noe inzètte veur 't verpliechstèlle vaan d'n doejenhookspiegel en diverse vaan häör beuk sindsdeen höbbe 't gestorve keend es thema. In 2008 kaom 't blaad Opzij mèt 't beriech tot Enquist zouw stoppe mèt sjrieve. Dit bleek e misverstand. In 2014 en 2015 waor ze stadsdiechteres vaan Amsterdam.

Werk[bewirk | brón bewèrke]

Enquist häör werk kinmerk ziech door e deep psychologisch inziech, wat ze natuurlek professioneel heet opgedoon. Häör passie mèt (klassieke) meziek teikent väöl vaan häör beuk, in 't bezunder Het geheim en Contrapunt. Ouch e belaankriek thema is 't geluif, wat Enquist zelf compleet aofwijs meh wat häör dochter zier aonspraok. In De thuiskomst zuut me dit trök, neve 't thema vaan 't vreug gestorve keend. Daoneve sjrijf ze noe en daan euver voetbal; Enquist is supporter vaan Feyenoord.

Poëzie[bewirk | brón bewèrke]

Soldatenliederen (1991)
Jachtscènes (1992)
Een nieuw afscheid (1994)
Klaarlichte dag (1996)
De gedichten 1991-2000 (2000)
De tweede helft (2000)
Hier was vuur (2002)
De tussentijd (2004)
Alle gedichten (2005)
Nieuws van nergens (2010)
ALT (2010, rijmprint, illustraties Guy Swart)
Een kooi van klank (2013), poëzieweekgesjenk)
Hoor de stad (2015)
Berichten van het front (2020)

Proza[bewirk | brón bewèrke]

Het meesterstuk (1994, roman)
Het geheim (1997, roman)
Het oordeel: tien jaar Surplus, elf verhalen (1997)
De kwetsuur (1999, verhaole)
De ijsdragers (2002, novel, Bokeweekgesjenk)
De sprong (2003, theatermonologe)
De thuiskomst (2005, historische roman)
Mei (2007, novel)
Contrapunt (2008, roman)
Struisvogels op de Coolsingel (2009, theatermonologe mèt Antoine Uitdehaag en Anne Vegter)
Twaalf keer tucht (2011, verhaole)
De verdovers (2011, roman)
Kwartet (2014, roman)
Daer een seigneur zijn handen wast (2017, roman)

Gecombineerd[bewirk | brón bewèrke]

Kool! : alles over voetbal (2012, verhaole en gediechte)

Cd's[bewirk | brón bewèrke]

Enquist naom diverse cd's op boe häör eige werk weurt gecombineerd mèt pianospeul door Ivo Janssen.

Tussen boven- en onderstem (2001, preludes vaan Frédéric Chopin mèt voorgeleze poëzie door Anna Enquist)
De erfenis van meneer De Leon (2002, alle pianowerke oet Het geheim mèt door de sjriefster veurgeleze passages)
Kom dichterbij (2004, cd mèt Ivo Janssen: Kinderszenen vaan Robert Schumann en Children's corner vaan Claude Debussy, aofgewisseld mèt 'kindergediechte' vaan Anna Enquist)
Lawines van steen (2005, Sergej Prokofjev zien zèsde pianosonnaat aofgewisseld mèt theatermonologe veur 't stök Lazarus-Een Rotterdamse anthologie)
De uittocht (2006, On an overgrown path, 'nen tiendeilege cyclus vaan Leoš Janáček, gecombineerd mèt de theatermonoloog Mendel Bronstein, gevolg door Papillons, d'n twelfdeilege cyclus vaan Robert Schumann, gecombineerd mèt gediechte oet Enquist häör lèste twie bundels)

Prieze[bewirk | brón bewèrke]

1992 – C. Buddingh'-pries veur Soldatenliederen
1993 – Lucy B. en C.W. van der Hoogtpries, veur Jachtscènes
1995 – Debutantepries veur de roman Het meesterstuk.
1997 – Trouw Pebliekspries veur de roman Het geheim.
2005 – Gediechtedaagpries veur "Essentie van het missen" oet de bundel De Tussentijd.
2005 – Taalunie Toneelschrijfprijs 2005, veur 't speul Struisvogels op de Coolsingel same mèt Antoine Uitdehaag en Anne Vegter

Bron[bewirk | brón bewèrke]

Dit artikel baseert ziech op 't corresponderend Nederlandstaoleg artikel, en wel in dees versie.