Nicotien
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Nicotien is 'n organische verbinjing die in 'n rilletief hoeag concentratie veurkump inne toebaksplantj (Nicotiana tabacum) en ouch in gedruuegdje toebak. Nicotien is ein vanne veurnaamste oearzake vanne verslavendje, mer ouch de verduivendje wirking van rouke. Wen de stof is oetgewirk ónstaon óntwinningsversjiensele. De naam "nicotien" is aafgelèdj gewaore vanne Letiense naam vanne toebaksplantj. Dees plantj is geneump gewaore nao Jean Nicot. Nicotien woort veur 't ieës geïsoleerdj door twieë Duutsje sjemici, Wilhelm Heinrich Posselt en Karl Ludwig Reimann, in 1828. In 1895 woort de structuurformuul van nicotien bepaoldj door Adolf Pinner.
Nicotien kump neet allein veur in toebak, mer ouch in alderhenj aan plantje die toete nachsjaajfemielje (Solanaceae) behuuere, zowie tomate, aerpel en aubergines. Nicotien kump ouch veur inne blajer vanne cocaplantj (Erythroxylum coca).