Jacobus de Meerdere
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Valkebergs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Jacobus, de zoon van de Galilese vösjer Zebedeüs en Maria Salome weurt de meerdere geneump umdat hae de oudste ies. Later ies hae eine van de 12 apostele (Marcus 1:19-20) van Jezus same mèt ziene broor Johannes en ziene naef Jacobus de Mindere (zoon van Alfeüs en Maria Klopas) (Marcus 9:2; 14:33).
Nao 't vertrèk van Petrus (Sint-Pièter) woort Jacobus de Meerdere de leider van de Jezus-gemeinte in Jeruzalem. Op bevel van keuning Agrippa I, rónd 44 n. Chr., woort hae gedoad.
In de 6e en 7e ièw begint 't verhaol dat Jacobus de Meerdere in Sjpanje ies gewaes. Zien graaf mèt zien sjtoffeleke reste zouw begin 9e ièw gevónge weure in Galicië, Sjpanje. 't Gevolg ies: pelgrimage nao San Jago (Sint Jacob) ofwaal Santiago-de-Compostela. Vanoet gans Europa loupe later vaste routes langs pleisterplaatse, 'hospitia', riechting dees pelgrimsplaats. In de Reformatie löp de aandach get truuk meh saer de echheidsverklaoring van de relieke door Paus Leo XIII in 1881 bleujt de pelgrimage tot op de daag van huuj.
Jacobus weurt aafgebeeld es pelgrim nao Santiago. Aan ziene hood en op zien boorsj dreug hae de zoageneumde Sint-Jacobssjelp. Die sjelp weurt later, saer de 12e ièw, 't symbool van de baevaart nao Santiago de Compostela.
De fièsdaag vèlt op 25 juli.
In 't Limburgs gebroekelike veurname, aafgeleid van Jacobus zint: Jack, Jacques, Jaco, Jaokob, Cobus, Kuub/Keub(e)/Kuèb.