Fonetiek
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Norbiks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
De fonetiek is 'n zeusterdiscipline van de fonologie. Ze bestjudeert de fysiologische, fysische en perceptieve aspekte van sjpraok en primair de vörming en funktie van sjpraokklaanke.
Binne de fonetiek werre hoofdzakelek de articulatorische fonetiek, de akoestische fonetiek en de auditieve fonetiek oondersjèjje. Dès driej terreine zeunt nauw verboonde. In de articulatorische fonetiek besjtudeert me de produktie van sjpraokklaanke dör de sjpraokorgane (lónge, sjtömbande, bakke, gehiemelte, tóng, teng, lippe ezw.). De fysische egensjappe van sjpraok werre in de akoestische fonetiek besjtudeerd. De waarnömming van sjpraakgeluide is 't terrein van de auditieve fonetiek.
Transcriptie
[bewirk | brón bewèrke]Systeme väör e fonetisch alfabèt zeunt gerich óp 'n precies transcriptie van edere óp ee vólgende sjpraokklaank. 't Bekèndste väörbeeld van e fonetisch alfabet es 't Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA).