Elisabeth van Thüringen
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Valkebergs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Elisabeth van Thüringen waor 'n dochter van Andreas II van Hongarije. Gebore in Sarospatak, Hongarije in 1207 en gesjtorve in Marburg op 17 november 1231.
Zie trouwde in 1221 met Lodewijk IV van Thüringen en kreeg 3 kinger. Door häöre beechvader, Koenraad van Marburg, woort zie geistelek beinvlood. Bie de groate hóngersnoad in 1226 holp ze de erm luuj op 'n heldhaftige wies. In 1227 woort ze weduwe umdat Andreas op weeg nao de kruustochte sjtorf.
Elisabeth woort toen oet häör kesjtièl, de Wartburg, verbanne en weggesjtuurd, meh door bemieddeling van o.a. paus Gregorius IX kreeg ze geld en good in Marburg. Daovan leet zie 'n Franciscus-hospitaal boewe, woa-in zie zelf kranke en erm luuj ging verzörge. Veer jaor nao häöre doad woort zie door paus Gregorius heilig verklaord.
Zie weurt meistal aafgebeeld mèt roaze in häöre sjoat meh ouch waal mèt 'ne bedelaer. Ze ies de patrones van de caritas; de fièsdaag vèlt op 17 (in Belsj gebrukelik) of op 19 november.