Wikipedia:Duutsje sjpelling
De Limburgse dialekte waere neet allein in Nederlandj en 't Belsj gekald. Ouch op Duutsj gróndjgebeed zeen dees tóngvalle inheims, al löp 't aantal sjpraekers hel trök. Ouch dees dialekte zeen wilkóm op de Limburgse Wikipedia, zoelank as ze bove de Benrather Linie ligke. (Veur dialekte ónger die lien gief 't de Ripuarische Wikipedia.)
We kanne van die luuj aevel koelik verwachte dat ze zich de meujte doon óm de Velkdekesjpelling aan te liere. Plat sjrieve is jao al lestig genooog. Duutsje dialekte zalle daoróm dèks in Duutsj-echtige sjpelling zeen gesjreve. Dit kan veur Nederlands- en Belsj-Limburgse laezers probleme oplievere. Daoveur gief 't dees paasj, woe op te zeen is wie de 'Duutsje' sjpelling perceis van de 'Nederlandse' versjilt.
Vocale
[brón bewèrke]Bie vocale zeen de versjille 't dudelikste.
- ä
De lètter ä kan kort of lank zeen. De korte ä kump ofwaal euverein mit de è in Veldekesjpelling (Kärk), ofwaal mit de e. De lang ä accordeert mit de ae: wärke. Soms weurt dit teike dan verdobbeld: Wääg.
- eï, e-i of äi
't Hoegduutsj kènt de Nederlandse ei-klank neet. De Limburgse dialekte, ouch aan Duutsje kantj, höbbe 'm waal. Hae weurt soms zoe opgesjreve.
- ö
De korte ö is 'tzelfde wie in de Veldekesjpelling (Dörp). De lang ö (soms as öö gesjreve) sjteit gemeinelik veur eu.
- oa
Kump euverein mit ao in Veldeke (Moan). Dae klank weurt in Nederlandj en 't Belsj ouch waal as oa gesjreve, al is dat aaf te raoje.
- öa
'tzelfde wie de äö in de Veldekesjpelling (Höare).
- u
De lètter u sjteit veur oe en kan verdobbeld waere as ze lank is.
- ü
De korte ü kump euverein mit de korte u van de Veldekesjpelling. De lang ü (ouch as üü gesjreve) accordeert mit uu aon de Nederlandse kantj.
De ó is euverigens aan beiskante van de grens 'tzelfde.
Consonante
[brón bewèrke]- sch
Sjteit gemeinelik veur de sj-klank (Schuen, Patsch, Kitsch). Baove de Panninger Seitenlinie sjteit dees combinatie aevel ouch in Duutsjlandj veur de klank [sç].
- s en ß
De lètter s is een [z] as ze door 'ne klinker weurt gevolg (Son, segge). Wilt me dao 'n [s] höbbe, dan weurt gebroek gemaak van de ß.
Anger dinger
[brón bewèrke]Natuurlek sjlut de sjpelling van 'Duutsje' dialekte aan bie de Hoegduutsje sjpelling wienie dat veur de oetsjpraok wiejer neet oetmaak. Substantieve waere mit hooflètters gesjreve, en vraem wäörd die op Nederlandse gróndj mit 'n c waere gesjreve, zeen in Duutsjland mit 'n k (konkret, Kaffee).