Wad

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Norbiks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Huutsedaag gebroekt me d'r term wad bekaans allèng nog in d'r zin van 'n doorwaadbare plaatsj es gevolg van de getieje in de buurt van de zieë, zoewie de Waddezieë in Nederland, Duutsjlaand en Denemarke of 't wad bie d'r Mont Saint-Michel in Fraankriek.

Wad, tricht en voor

Oonlangs haant etymologe bewaeze dat Vadam of Wad 't aodste Nederlandstalige waoërd is. Ticitus zow Vadam al in 107-8 gebruukt ha en zow daomèt de plaatsj Wadenoijen bedoeld ha. Normaal broekde de Romeine de terme vadum of traiectum - zoewie in Mosa Trajectum vör Mestreech, dat later tricht of trecht waoërt in plaatsjname - öm zoe'n dörwaadbaar plaatsj van 'n water te beneume.

Op Sjoppem haat 't 'n plaatsj oeë 'ne waeëg de Voor kruutst en dat neumt me plaatsjelek ooch e wad. Ooch in Bäöëtenake haat 't zoeë e wad óp de Gulp. Väör dit saoërt wadde gebroekt me noe in 't gaanse Germaanse taalgebied d'r term voorne, vreuger forna of dao-aan verwaante terme. Opmerkelek is waal dat de Voor 'n baeëk is, die boete d'r benedeleup en de gekanaliseerde dele, överaal doorwaardbaar is en wellich ziene naam an 'n vorm va voorne, forna te daanke haat. De mètste hydronieme of name va watere zeunt in Limburg va Keltische oorsjprong.