Vetse
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Gelaens. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Vetse is ein in väöl Limburgse dialekte gebruuk woord dat tweë beteikenisse haet:
1. Vetse in de zin van hel loupe, ’t op ein loupe zètte, biejveurbeeld es me zaet wiej de peliesie kaom, doe zaogs te emes vetse.
2. Vetse (sóms ouch waal vetsele) in de zin van rafele van sjtóf of kleijer, biejveurbeeld es me zaet miene nuje truij begoosj al nao ein paar daag te vetse(le).
Ein raofelke wirt 'ne vets of ein vetske geneump.
Etymologie
[bewirk | brón bewèrke]’t Woord vetse is aafgeleijd van ’t Middehoagduutsj vetze = lómp, flard of rafel en vetzen wat sjöre of kepotsjöre beteikent. ’t Duutsje "Fetzen" haet dezelfde beteikenis.
Oet ’t Middenederlandjs is ’t woord "vertschen" bekènd.