Sjmaalbetser
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Gelaens. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
'ne Sjmaalbetser is 'n dialekwoord veur 'n mager emes (Nederlands: bonestaak, spillebeen). Sjmaalbetser wirt in 't Limburgs plat dèks gebruuk es 'ne sjelnaam.
Etymologie
[bewirk | brón bewèrke]'t Woord sjmaalbetser is 'n combinatie van tweë weurd; sjmaal is aafgeleid van ’t Duutsj woord schmal en ’t daovan aafgeleide Nederlands woord smal en betser dat is aafgeleid van bats, ein in Limburg en Rienland gebruukt woord veur ’n bil van 'n miensjelik achterwerk.
Vreuger waas ’t sjmaal of mager zeen van emes van negatieve beteikenis, want wat gezat of mollig zeen en ’n dik achterwerk (dikke vot) mèt flinke batse waas ein teiken dats te ’t good has, ’n teike van welsjtand en euverdaad.
Gezègkde: Dat is 'ne sjmaalbetser dae – Nederlands: Die is wel erg mager.