Sjeigele
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Gelaens. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Sjeigele is ein in Limburg väöl gebruuk woord veur es me zuut dat emes ónvas löp mer sóms wirt 't ouch waal gebruuk es get sjeif hink of oet ’t load is.
Veur ein sjeijing in ’t haor of in ein kapsel zuug sjeigel.
Mèt sjeigele wirt ouch waal ein sjpel bedoeld wobiej me perbeert óm eine platte sjtein euver 't water te goaje wobiej dae zoa dèks wie meugelik euver 't water opsjprink. Zuug hiejveur sjeigele (sjpel).
Etymologie
[bewirk | brón bewèrke]De etymologie is geliek aan die van sjeigel, mèt deen versjtande dat sjeigele in de Limburgse dialekte eine óngunstige oetlègk haet gekrege en net ’t taengeneuvergesjtèlde beteikent es dat origineel mèt ’t woord bedoeld woort, namelik lienrech, in ’t load oetzètte.
Gezèkde
[bewirk | brón bewèrke]- Zuug dem èns nao hoes sjeigele, dae haet vas ein sjtriep in. Emes dae zwoa löp numme ze 'ne sjeigelaer.