Oskisch
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Valkebergs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Oskisch ies 'n Italische taal, die gesjproke woort door de Osci, e volk dat in 't zuje van Italië laefde. Same mèt 't Umbrisch huèrt 't Oskisch tot de Oskisch-Umbrische of Sabellische tale.
Me kènt 't Oskisch oet inscripties oet de viefde ièw veur Christus. De belangriekste zint de Tabula Bantina en de Cippus Abellanus. 't Oskisch woort in 't Latiense en 't Griekse alfabet gesjreve, meh ouch in 'n eige Oskisch alfabet, 'ne variant van 't alitalische alfabet. Al saer de Oudheid ies de taal oetgesjtorve.
Oskisch leek erg op Latien, meh dao zint ouch 'n aantal belangrieke versjille. Op 't gebied van de woordesjat waore d'r soms ganse ander vörm es in 't Latien veur sómmig frequente weurd. In de fonologie zint d'r ouch versjille mèt 't Latien: 't Oskisch haet 'p' woa Latien 'qu' haet (Oskisch pis, Latien quis), 'b' woa 't Latien 'v' haet en woa 't Latien miedde in e woord 'b' of 'd' haet, haet 't Oskisch 'f' (Oskisch mefiai, Latien mediae).
Veurbeeld van 'n teks in 't Oskisch (oet de Cippus Abellanus)
[bewirk | brón bewèrke]ekkum[svaí píd herieset
trííbarak[avúm tereí púd
liímítú[m] pernúm [púís
herekleís fíísnú mefi[ú
íst, ehtrad feíhúss pú[s
herekleís fíísnam amfr
et, pert víam pússtíst
paí íp íst, pústin slagím
senateís suveís tangi
núd tríbarakavúm lí
kítud. íním íúk tríba
rakkiuf pam núvlanús
tríbarakattuset íúk trí
barakkiuf íním úíttiuf
abellanúm estud. avt
púst feíhúís pús físnam am
fret, eíseí tereí nep abel
lanús nep núvlanús pídum
tríbarakattíns. avt the
savrúm púd eseí tereí íst,
pún patensíns, múíníkad ta[n
ginúd patensíns, íním píd e[íseí
thesavreí púkkapíd ee[stit
a]íttíúm alttram alttr[ús
h]erríns. avt anter slagím
a]bellanam íním núvlanam
s]úllad víú uruvú íst. edú
e]ísaí víaí mefiaí teremen
n]iú staíet.