Euverlèk:Wiette dónderdig

Spiet det ich nammens euver de spelling get opmèrk, meh woveur is die dóbbel-t achter die ie? Dit zuutj d'r gans ónlogisch oet.. --OosWesThoesBes 10 apr 2009 16:19 (CEST)[reageren]

Eigelik hoof die döbbel t idd. neet in de sjpelling bie 'ne lange klinker. Bie 't woord groete en groepe (Nederlands) wèt ederein dat de oetsjpraok mèt sjtoattoan ies en bie kroepe, zoepe, kriete, sjliepe mèt sjleiptoan, meh in twiefelgevalle (en umdat mesjiens luuj dat neet weite) daon iech dat (saer kort) bie bepaalde weurd veur alle zekerheid mèt döbbel t. Dus wiette (ander dialekte witte), veurzietter (veurzitter); diekke (dikke); luuppe (luppe, lippen), sjtoeppe (stoepen). De uu haet bie sjleiptoan ein u in ope lèttergreep: sjtupe (stuipen), kute (kuiten) enz.--Aelske 10 apr 2009 16:39 (CEST)[reageren]

Mm.. Ok. Den is 't dudelik, mer ich weit neet zoea zieëker of "wiet" in de beteikenis van "wit" waal zoeazieër bie 't rieke ich -> iech etc mót waere gezatj. Vreuger zag me euveral in Limburg "wiet" (hieël erg vreuger), vgl. Ingelsje "white" (aope klank), Pruse "weiß" (ie -> ei), Ieslandjs "hvítur". "wit" is eigelik e lieënwaord van 't Nederlandjs. --OosWesThoesBes 11 apr 2009 10:47 (CEST)[reageren]