Adjectief
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
'n Adjectief of bijveuglek naomwoord is e woord wat de eigesjappe vaan 'n aander woord (meistal e zelfstendeg naomwoord) besjrijf. Veurbeelde vaan Limburgse adjectieve zien groet, hoeg en sjoen.
'n Adjectief in de zin kin in 't algemein op twie menere gebruuk weure: attributief ofwel es 'n soort adverbiaol bepaoling en neet-attributief. 't Neet-attributief gebruuk weurt weier oonderverdeild in predicatief gebruuk en gebruuk es e bijwoord. 't Adjectief kin daoneve ouch nog zelfstendeg (es e substantief) gebruuk weure.
Limburgs[bewirk | brón bewèrke]
In 't Limburgs weurt 't adjectief verboge. Die verbuiging hingk aaf van 't biehuèrend zelfstendig naomwoord en ouch van zien eige categorie.
veurbeelde in woordgeslachte:
- e groet kind; 'ne groete auto.
- 'n hoeg kèrk (vrouwelik woord); 'ne hoege tore (mannelik woord: adj.+e)
- e sjoen beeld (onziejig woord); 'n sjoen vrouw; 'ne sjoene jas (mannelik woord adj.+e)
veurbeelde in versjillende categorieë:
- 'n klein kèrk; 'n groete kèrk. (klein en groet huère bie versjillende categorieë)