P.C. Boutens

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Pieter Cornelis Boutens (Middelburg, 20 fibberwarie 1870 - D'n Haag, 14 miert 1943) waor 'ne Nederlandsen diechter en classicus.

Leve[bewirk | brón bewèrke]

Boutens woort gebore in 'n orthodox-prottestants middestandersfemilie. Oondaanks zienen achtergroond doorleep heer 't gymnasium, boe heer 'ne groeten aonlag in Latien en Aajdgrieks tuinde. Heer góng in 1890 nao Utrech um dao klassieke taole te studere. In 1899 promoveerde heer op 't werk vaan Aristophanes. Oonder zien studie publiceerde heer ouch zien ierste gediechte in d'n almanak vaan 't Utrechtsch Studenten Corps.

In 1894 góng heer es lierer aon 't werk es lierer klassieke taole aon de Noorthey-sjaol in Voorburg, 'n elitair sjaol veur aristocratische en groetbörgerleke jonge. Boutens zouw ziech in dat milieu good toesveule en diverse langjaorege vrun aon zien lierlinge euverhawwe. In 1904 mós heer nao 'n inzinking stoppe mèt zie liererswerk. Nao 'n verkantie in Tirol woort heer oondersteund in zien oonderhoud door ex-lierlinge zoewie in privélesse.

Later maakde Boutens ziech verdeenstelek in de Vereineging veur Lètterkunde, boe heer in 1918 veurzitter vaan woort. Aanders es de mieste sjrievers en diechters had heer groet zakelek en organisatorisch talent. In 1919 reep 'r ouch 't Willem Kloosfonds in 't leve.

Boutens leefde jaorelaank same mèt ziene vrund Cornelis van Duyvenbode, meh gans eupelek homoseksueel waor heer neet: Van Duyvenbode góng door veur Boutens zienen hoeshawwer. Toch waoren 't geruchte euver zien homoseksualiteit die 't kabinèt-Ruijs De Beerenbrouck III dege beslete häöm in 1930 e lintsje te oonthawwe. Wel moch heer in 1937 Een nieuwe lente op Hollands erf diechte, wat es rijmprint aon alle Nederlandse sjaolkinder woort oetgereik. Dit leide tot e conflik wie heer vaan de staot 'n royaol vergeujing veur die enorm oplaag eisde.

Nao d'n Duitsen inval woort Boutens, in tegestèlling tot väöl aandere kunstenere, lid vaan de Kultuurkamer. Dit deeg heer neet oet euvertuiging meh oet opportunisme: heer wouw 't geld vaan 't Kloosfonds zeker stèlle en daobij de bezètter neet tegewèrke. Toch höbbe väöl lui dit verwete. Boutens storf in 't oorlogsjaor 1943, op 73-jaorege leeftied.

Stijl[bewirk | brón bewèrke]

Boutens zien ierste diechwerke oontstoonte oonder invlood vaan de Tachtegers. Zjus wie die diechterskrink had heer 'n veurleefde veur esthetische woordkuns, gooj vörmbeheersing en creatieven umvaank mèt de taol (väöl neologismes). De thematiek is evels gans anders. De natuurimpressies die me vaan de Tachtegers kint oontbreke. In plaots daovaan is zie werk väöl individueler. Heer weurt um die eigensjap wel tot de Negentegers gerekend.

Doed en zwuregheid zien algemein presint es thema's. 't Geluif vaan zien jäög gaof zie werk e mystiek karakter, mèt dudeleken invlood vaan de Biebel. Nog belaankrieker en nog dudeleker is d'n invlood vaan de Klassieke. Plato stimuleerde zie mystiek geveul, meh ouch lyrische diechters wie Sappho en Pindaros hadde invlood op zie werk. In de Strofen van Andries de Hoghe (1919, aongevöld 1932) kump 't thema vaan de homoseksualiteit nao väöre. Boutens prizzenteerde dit werk es de naolaotesjap vaan 'ne joonkgestorven diechter. Pas in 1983, veerteg jaor nao zienen doed, tuinde lètterkundege Wouter Blok euvertuigend aon tot dit Boutens zie werk waor.