Egidiusleed
Uiterlijk
(Doorverweze van Egidius waer bestu bleven)
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Norbiks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
't Egidiusleed is e vreug rondeau oet de Nederlandse literatuur, en behoeërt töt de bekèndste Middelnederlandse gedichte. Däör 't Gruuthuse-manuscript (Den Haag, Koninklijke Bibliotheek) kan zelfs de melodie van 't leed gooddeels gereconstrueerd waeëre:
- A1: Egidius, waer bestu bleven, mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven
- B1: Dat was gheselscap, goet ende fijn. Het sceen teen moeste ghestorven sijn
- A2: Nu bestu in den troon verheven, claerre dan der zonnen scijn, alle vruecht es di ghegheven
- A1: Egidius, waer bestu bleven, mi lanct na di gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven
- A3: Nu bidt vor mi, ic moet nog sneven, ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven!
- B2: Ic moet nog zinghen een liedekijn, nochtan moet emmer ghestorven sijn
- A1: Egidius, waer bestu bleven, mi lanct na di gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven
't Gedich zów gesjraeve dör Jan van Hulst of Jan Moritoen an 't èng van d'r 14de ieeëw vör z'ne gesjtórve vreund Egidius Michaelis. Egidius is 'n elegie of e klaagleed en e kunsleed. Emoties wie onmach, gemis, pieng, verlange waeëre d'r in oetgedrukt. E benijdt Egidius z'ne doeëd en klaagt över 't laeve dat 'm nog rest. E vrögt Egidius e plaetsjke vrie te houwe in d'r hieëmel.
Vertaling in 't Norbiks
[bewirk | brón bewèrke]- Egidius, oeë bès te blaeve?
- Ich lang nao dich, miene vreund
- Doe kaoës d'r doeëd en leets mich 't laeve.
- Die gezelsjap waor frael en fie
- Sjienges moes ènge van ós gesjtórve zieë.
- Noe bès doe óp d'r troeën gehaeve
- En klaorder wie de zón
- Is dich alle hieëmelse vrujt gegaeve.
- Egidius, oeë bès te blaeve?
- Ich lang nao dich, miene vreund
- Doe kaoës d'r doeëd en leets mich 't laeve.
- Baej väör mich, 'ch mót mich hie nog get in bóchte wringe
- In dès waelt en pieng lieje
- Bewaar mieng plaatsj naeve dich
- Ich mót mie leedsje hie nog oetzinge.
- Wat e geluk dat nieëmes 't van d'r doeëd kan winne
- Egidius, oeë bès te blaeve?
- Ich lang nao dich, miene vreund
- Doe kaoës d'r doeëd en leets mich dit laeve.